نقد کتاب فاطمة بنت النبی (3) - جواب به دروغ های نویسنده وهابی (2)

نمونه دیگری از روایات مسند و متصل شیعه در بارۀ حضرت فاطمه(2)

[2] – کتاب "مسند الرضا" که بعنوان "صحیفة الرضا" علیه السلام نیز شناخته شده، از دیگر کتابهای قدیمی و معتبر شیعه محسوب میشود که بدلیل وجود أحادیثی در حقوق و فضائل أهل بیت پیامبرصلی الله علیه و آله مورد هجوم قرار گرفته و در بارۀ آن احکام " جعلی بودن " صادر شده است . علیرغم این تردید افکنی ها چون تمام روایاتش با أسناد صحیح و معتبر، در سایر کتاب های شیعه مانند الکافی تألیف کلینی(328هـ) ؛ و أمالی و معانی الأخبار و علل الشرایع و  خصوصاً "عیون أخبار الرضا" تألیف شیخ صدوق (381هـ)، و أمالی شیخ مفید(413هـ)، و أمالی شیخ طوسی(460هـ)، و دلائل الإمامة تآلیف طبری آملی(حدود 400هـ)، و  بشارة المصطفی تألیف عمادالدین طبری و ... و نیز در کتب أهل سنّت مانند طبرانی(360هـ) در المعجم الکبیر، و مناقب إبن مغازلی(458هـ)، و مقتل الحسین، و المناقب تألیف خطیب خوارزمی(568هـ)، و رافعی قزوینی(623هـ) در التدوین، و ابراهیم بن محمد جوینی حمویی(730هـ)در فَرائدُ السِّمْطَیْن فی فَضائل المُرْتَضی و البَتول و السِّبْطَیْن و الأئمّة مِن ذُرّیتهم علیهم السلام، و غیر اینها، با طرقِ صحیح و معتبر نقل شده، و مضامین أحادیثِ آن، توسط روایاتِ عدیدۀ شیعه و غیرشیعه مورد تأکید قرار گرفته، لذا در اعتبار و درستیِ آن و نسخه های عدیدۀ آن تردیدی باقی نمانده است.

این کتاب یکی از اولین مُسنَدهایی است که در جهان اسلام و شیعه نوشته شده و تمام روایت های آن از طریق إمامانِ شیعه به رسول خدا و بعضی از صحابه و صحابیات منتهی میشود.

گردآورندۀ روایاتِ این کتاب دو نفر از أصحاب امام رضا(ع) هستند :

1) أبوعبدالله أحمد بن عامر طائی بصری ( فوت سالهای پس از 260 هجری) که جدّ چهارمش وهب بن عامر(ره) در واقعۀ کربلاء در حمایت از خاندان پیامبر بشهادت رسیده است . أحمد بعد از امام رضا إمامان هادی و عسکری علیهم السلام را نیز درک کرده و مؤذّن شیعیان بوده است[قاموس الرجال1/ص482رقم397].

2) أبواحمد داود بن سلیمان بن یوسف الغازیّ القزوینی.

امام رضا در سال 194 هجری این أحادیث را به احمد بن عامر إملاء کرده، و او آنها را در سال 260 هجری برای فرزندش عبدالله و أبوالقاسم عبدالله بن محمد بن غیاث الخراسانی روایت کرده است.

نسخۀ أبوعبدالله طائی از طریق عبدالله نوشته شده، و آنچه در فهارس کتب شیعه وارد شده، و نجاشی(450هـ) آنرا در اختیار داشته، همین نسخه است که بدستِ وی نوشته شده ، و نجاشی در باره اش میگوید : " و النسخة حسنةٌ" . نجاشی این نسخه را با قرائت و إجازه از استادش شیخ أبوالحسن أحمد بن محمد بن موسی؛ معروف به إبن الجندی (305-396هـ) ، و او بطور مستقیم و بی واسطه از أبوالقاسم عبدالله بن أحمد طائی أخذ و نقل کرده است[ نجاشی2/ص35 رقم604 ].

.. و نسخۀ غازی قزوینی به (11) نفر إملاء و انتقال یافته و بدینوسیله اشاعه پیدا کرده است.

بتدریج این نسخه ها در بین مردم انتشار یافته طوری که بعد از گذشت صدها سال، و تعمد برای نابود کردن ذخائر علمی شیعه، و حوادث مختلف روزگار ، اکنون تعداد زیادی از این نسخ در اختیار میباشد.

(80) سند نیز برای صحیفة الرضا شناسایی شده که طبقات راویانش بشرح ذیل استخراج شده اند :

-  2 راوی در طبقۀ اول : "أحمد بن عامر طائی" و "أبوأحمد داود بن سلیمان الغازی قزوینی".

- 14 راوی در طبقۀ دوم که این کتاب را از راویان طبقه اول أخذ کرده اند.

- 39 راوی در طبقۀ سوم.

- 45 راوی در طبقۀ چهارم.

- 35 راوی در طبقۀ پنجم.

- 36 راوی در طبقۀ ششم و .... .

البته نسخه ها و اسناد دیگری هم برای این کتاب وجود دارد که بعداً بدست آمده . طوری که استاد محمد مهدی نجف، برای چاپ کتاب به مناسبت  کنگرۀ جهانی امام رضا در سال 1406 هجری ، از 14 نسخۀ مورد تأیید استفاده نمود، و أستاد مرحوم سید محمدباقر موحّد أبطحی اصفهانی از نسخه های متفاوت تری استفاده کرد ؛ والبته پس از آن نیز ، جستجوها نتیجه داده و نسخه های دیگری نیز یافت شده است. که از جملۀ آنها نسخه ای خراسانی نگاشت است که که در کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی بشمارۀ 4530 آمده و کامل آن نزد فاضل جزینی موجود و خصوصیات آن در کانال تلگرامیِ وی در سال جاری (1399ش) درج شده است ..

نگارنده در سال 1396 ش بهنگام نقد " مُسند الإمام الرضا(ع) " نوشتۀ مرحوم استاد عزیزالله عطاردی متوجه شدم که ایشان چون پیش از آن، کتاب "التدوین فی أخبار قزوین" تألیف ( رافعی قزوینی(623هـ) را تحقیق و منتشر کرده بودند، تحت تأثیر القائات مؤلف این کتاب، از کتاب "صحیفة الرضا" که یکی از مهمترین منابع برای سخنان امام رضا(ع) بوده چشم پوشی کرده - کما اینکه بعضی دیگر از محققان نیز چنین کرده اند - لذا نقدی دراز دامن برای روشن شدنِ حقیقت و دفاع از صحیفة الرضا نوشتم که در آن به بسیاری از مسائل، از جمله اعتبار نسخه ها و راویانِ نسخه ها و روایات رسیدگی کرده و صحت استناد و اعتبار أسناد صحیفه را بررسی کردم که بموقع نسبت به انتشار آن اقدام خواهم کرد..

• پیش از این گفتم که ما باید مفاخر و ذخائر خود را قدر بدانیم و تحت تأثیر إلقائات و تبلیغات مخالفین و منفعلین قرار نگرفته و نسبت به دین و مذهب خود ، در عین إعتدال و إنصاف ، متعصّب باشیم تا بسادگی آنها را از دست ندهیم ... همانطور که استاد عزیزالله عطاردی در چاپ 1376ش/تهران؛ نشرعطارد؛ با افزودن تعلیقاتی چند در انتهای جلد سوم کتاب، تلاش کرد این نقص را جبران نماید و نگذارد تلاش های او توسط عده ای مغرض بر علیه شیعه بخدمت گرفته شود. خداوند این استاد پرکار را مورد مغفرت و رحمت قرار دهد و ما را به استفاده از کرانۀ دانش هایی که گرد آورده توفیق دهد.. امّا چنین نیست که خداوند به همه توفیق إستبصار قبل از مرگ را عطاء کند و آنها نیز فرصت جبران داشته باشند .. مانند استاد محمد باقر بهبودی(1307-1393ش) که در اثر إشتباه و تسرّع در تضعیف و علاقمندی به شاذگویی، خطاهایی را در بارۀ ذخائر و مفاخر شیعه مرتکب شد و آنها را در مصاحبه ها و کتابهایش بیادگار گذاشت( خصوصاً کتاب معرفة الحدیث که متأسفانه بطور مکرر در ایران و بیروت منتشر شد ) و نگارنده شاهد بودم که چگونه بعضی نوشته های او برخی را تحت تأثیر قرار داده و .. او خود را خادم مذهب حقۀ شیعه و ذخائر ان میدانست - و حقّ هم همین بود - ولی تحت تأثیر روحیّات و القائات قرار گرفت و برخلاف آنچه عمرش را وقفش کرده بود مطالبی نوشت - خدایش بیامرزد و او را غرق رحمت بیکرانش نماید .. ما نباید فراموش کنیم که گمراهیِ یک عالم و محقق در بارۀ دین و ذخائر دینی، میتواند آثار سوئی بجا گذاشته و سبب گمراهیِ بسیاری دیگر شود ... خداوند رفتگانِ از علمای ما را مورد رحمت واسعۀ خویش قرار دهد و ما را از لغزش های در دین و ذخائر و معارف دینی محفوظ بدارد.

          به هر حال در صحیفة الرضا(ع) (11) حدیث مسند و متصل در بارۀ حضرت زهراء(س) وجود دارد که بشماره های 20و21و22و78و101و108و138و141و145و157و184 از چاپ 1406/مشهد و (4) حدیث نیز در "زیادات صحیفه" که در همۀ نسخه ها نبوده و طیّ شماره های 10و16و30و32 نقل شده است.

و این نشان میدهد که نویسندۀ تکفیری و آنهایی که قبل از او چیزهایی نوشته اند و برای أمثال ایشان بیادگار گذاشته اند ، هیچکدامشان منابع شیعه را ندیده و به ما اتهام و بهتان وارد کرده اند.

•  در پُست بعدی برای اینکه کسی فکر نکند که ما فقط با آمارها بازی میکنیم تا مخالف خود را به سکوت وادار کنیم ، مصادیقی از این احادیث مُسنَد و متّصل را ، از کتاب دیگری بنام " دلائل الإمامة " برگرفته و بطور کامل نقل میکنیم تا تکلیف این دروغ که نویسندۀ وهابی در بارۀ حضرت فاطمه و أحادیث مربوط به ایشان - خصوصاً - و در بارۀ أحادیث شیعه - عموماً _ گفته است بطور کامل معلوم گردد و " سیه روی شود، آنکه دَرو  غش باشد".